Niedrożność kanalika łzowego u niemowlaka – leczenie osteopatyczne.

NIEDROŻNOŚĆ KANALIKA ŁZOWEGO – OSTEOPATIA PEDIATRYCZNA

Niedrożność kanalika łzowego – diagnostyka i terapia

O niedrożności kanalika łzowego mówimy, kiedy błona znajdująca się w dolnej części przewodu nosowo-łzowego, „zamykająca” kanalik w okresie płodowym, nie pęka podczas porodu, ale pozostaje na swoim miejscu. Problem ten brzmi niewinnie, może jednak doprowadzić do nieprzyjemnych następstw. Maluch z niedrożnymi przewodami łzowymi nie odprowadza ich prawidłowo, przez co nadmiernie łzawi, a w okolicach jego oczu czasami pojawia się ropna wydzielina – zalegające w worku spojówkowym łzy stanowią pożywkę dla bakterii, a oczyszczanie się oka, które następuje za ich pomocą, jest utrudnione. Jeżeli podejrzewamy u dziecka niedrożność kanalika, konieczna jest wizyta u pediatry, który po potwierdzeniu diagnozy wstępnej, skieruje nas do okulisty. Zazwyczaj, aby uporać się z problemem, wystarczy prosty masaż worka łzowego – możemy wykonać go samodzielnie, w warunkach domowych. Ma on na celu przede wszystkim wzrost ciśnienia w zatkanym kanaliku i pęknięcie pozostałości błony. Jeśli mimo to, kanalik pozostaje niedrożny, konieczny staje się zabieg zwany sondowaniem. Wykonywany jest warunkach znieczulenia miejscowego, za pomocą cienkiego metalowego narzędzia – sondy, dzięki której lekarz upora się z problemem. Zabieg to zwykle ostateczne rozwiązanie. Uprzednio, warto skonsultować się z osteopatą, który stosując delikatne metody palpacyjne, zdoła bezboleśnie doprowadzić do pęknięcia błony i odblokowania niedrożnych kanalików.