Kinesiotaping – specjaliści w Krakowie.

Techniki stosowane w kinesiotapingu

Cele kinesiotapingu – dlaczego warto stosować tę metodę?

Kinesiotaping ma szeroki zakres zastosowań terapeutycznych. Główne cele tej metody to:

• Normalizacja funkcji mięśni – poprzez odpowiednie nacięcie i napięcie taśmy możliwe jest zarówno stymulowanie osłabionych mięśni, jak i redukcja nadmiernego napięcia mięśniowego.
• Poprawa przepływu krwi i limfy – taśmy wspierają procesy odprowadzania płynów ustrojowych, co ma szczególne znaczenie w redukcji obrzęków i stanów zapalnych.
• Redukcja bólu – kinesiotaping działa przeciwbólowo dzięki zmniejszeniu nacisku na receptory bólowe w skórze i tkankach podskórnych.
• Poprawa propriocepcji – aplikacja taśm wpływa na lepsze czucie głębokie, co jest kluczowe w rehabilitacji ruchowej i powrocie do pełnej sprawności.
• Wsparcie procesów gojenia – dynamiczne plastrowanie wspomaga regenerację uszkodzonych tkanek, przyspieszając ich gojenie.
• Przywracanie normalnego funkcjonowania tkanek – odpowiednio dobrane techniki aplikacji pomagają przywrócić równowagę w układzie mięśniowo-powięziowym.

Te wszechstronne cele sprawiają, że kinesiotaping jest niezwykle ceniony zarówno przez terapeutów, jak i pacjentów.

Techniki kinesiotapingu – różnorodność metod aplikacji

W kinesiotapingu wyróżnia się kilka podstawowych technik, z których każda jest dostosowana do konkretnego celu terapeutycznego:

1. Technika mechaniczna – jej celem jest zwiększenie elastyczności tkanek oraz poprawa pozycjonowania mięśni, stawów i więzadeł. Taśmy są przycinane w kształt litery „Y”, a ich rozciągnięcie wynosi od 50% do 75%.
2. Technika powięziowa – stosowana w celu zmniejszenia napięcia powięzi. Plastry aplikuje się na maksymalnie rozciągniętą część ciała, a ich rozciągnięcie wynosi od 25% do 50%.
3. Technika przestrzenna – idealna w miejscach objętych stanem zapalnym, obrzękiem lub bólem. Rozciągnięcie plastra wynosi od 25% do 50%.
4. Technika więzadłowo-ścięgnowa – stosowana w celu stymulacji mechanoreceptorów, szczególnie po technikach rozluźniających. Rozciągnięcie taśmy może wynosić od 25% do nawet 100%, w zależności od lokalizacji.
5. Technika funkcjonalna – wspiera lub ogranicza zakres ruchomości w stawach. Rozciągnięcie plastra wynosi od 50% do 75%.
6. Technika limfatyczna – dedykowana profilaktyce i leczeniu obrzęków limfatycznych. Plaster jest rozciągany bardzo delikatnie, od 0% do 15%.

Sposoby nacięć taśm kinesiotapingu

Sposób nacięcia taśm zależy od warunków anatomicznych pacjenta, wskazań klinicznych oraz celu terapii. Do najpopularniejszych należą:

• Nacięcie w kształcie litery „Y” – najczęściej stosowane na mięśnie i więzadła w celu ich stymulacji lub redukcji napięcia.
• Nacięcie w kształcie litery „I” – wszechstronne, wykorzystywane w terapii przeciwobrzękowej, korekcji funkcjonalnej czy po zabiegach chirurgicznych.
• Nacięcie w kształcie litery „X” – stosowane na mięśnie o kilku brzuścach, które działają na różne stawy, co pozwala na precyzyjne dopasowanie aplikacji do wzorca ruchowego pacjenta.

Mechanizmy działania kinesiotapingu:

• Wpływ na mechanoreceptory: Taśmy stymulują mechanoreceptory w skórze, co wpływa na napięcie mięśniowe i percepcję ruchu.
• Poprawa drenażu limfatycznego: Delikatne uniesienie skóry tworzy przestrzeń, która ułatwia odpływ limfy i redukuje obrzęki.
• Zmniejszenie bólu: Taśmy wpływają na receptory bólowe, zmniejszając odczuwanie bólu.
• Stabilizacja stawów: Taśmy zapewniają dodatkowe wsparcie dla stawów, poprawiając ich funkcję.

Zastosowanie kinesiotapingu:

Kinesiotaping znajduje szerokie zastosowanie w:

• Rehabilitacji: Leczenie urazów mięśniowo-szkieletowych, takich jak skręcenia, naderwania, zapalenia ścięgien.
• Sporcie: Zapobieganie i leczenie kontuzji, poprawa wydajności.
• Medycynie estetycznej: Redukcja obrzęków, modelowanie sylwetki.
• Neurologii: Wsparcie terapii neurologicznej, np. po udarach.