Centrum Fizjoterapii i Osteopatii, ul. Limanowskiego 15, Kraków

Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka

Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka

Częstą przyczyną złamania kości łódeczkowatej nadgarstka jest upadek na wyprostowaną rękę przy równoczesnej rotacji zewnętrznej przedramienia.

Złamanie występuje na trzech różnych poziomach:

  1. na poziomie guzka,
  2. na poziomie trzonu,
  3. na poziomie bieguna dogłowowego.

Złamanie guzka jest złamaniem pozastawowym i najczęściej nie nastręcza większych trudności leczniczych. Wystarczy krótki, ok. 3- tygodniowy okres unieruchomienia.

Charakterystyczne “widelcowate” zniekształcenie ręki, podczas gdy w złamaniu kości łódeczkowatej takiego zniekształcenia nie ma. W praktyce o ostatecznym rozpoznaniu rozstrzyga badanie radiologiczne. W odniesieniu do omawianego złamania badanie takie powinno być wykonane co najmniej w czterech projekcjach, a mianowicie projekcji a~p, bocznej oraz w dwóch projekcjach skośnych. Negatywny wynik takiego badania w pierwszych dniach po urazie nie świadczy o tym, że złamania nie ma. Dopiero zdjęcia wykonane w drugim lub trzecim tygodniu po urazie mogą wykluczyć lub potwierdzić istnienie złamania trzonu kości łódeczkowatej. Dzieje się tak dlatego, że w tym czasie odłamy ocierają się o siebie, przyczyniając się do poszerzenia szczeliny złamania. Jest ona lepiej widoczna również dlatego, że pomiędzy odłamami następują odczyny osteolityczne, które dodatkowo poszerzają miejsce złamania.

Leczenie polega na odpowiednio długim unieruchomieniu złamanej kości. Opatrunek gipsowy zakładamy od wysokości stawu łokciowego do stawów śródręczno-palcowych z ujęciem kciuka na okres 12 tygodni. Jeśli po tym czasie nie uzyskamy zrostu, wówczas przedłużamy czas unieruchomienia nawet do pół roku. Różny okres czasu potrzebny do uzyskania zrostu zależy od miejsca uszkodzenia. Najwolniej zrasta się trzon. Ważne jest również ukrwienie odłamów kostnych. Może zaistnieć przypadek, w którym jeden z odłamów będzie dobrze unaczyniony, drugi natomiast będzie zawierał mało naczyń odżywczych doprowadzających do niego krew. W tym przypadku, nim dojdzie do wtórnej rewaskularyzacji odłamu gorzej odżywianego, będzie potrzebny długi okres czasu, np. 6 miesięcy. W uzyskaniu szybkiego zrostu ważny jest również sposób leczenia. Jeśli unieruchomienie będzie niedokładne lub przerywane, wówczas nie tylko wydłuży się czas potrzebny do uzyskania zrostu, ale może dojść do zaburzeń zrostu.

UMÓW WIZYTĘ ONLINE

Rehabilitacja po złamaniu kości łódeczkowatej nadgarstka

Sprawdź wolne terminy w kalendarzu wizyt i umów się ze specjalistą już teraz!


Złamanie Smitha – złamanie nadgarstka

Złamanie Smitha - złamanie nadgarstka

Złamania Smitha doznają osoby, które padając podpierają się grzbietową powierzchnią ręki. Kość promieniowa ulega złamaniu na podobnej wysokości jak w złamaniu Collesa. Odłam obwodowy przesunięty jest dogłowowo i w kierunku…

Złamanie kości promieniowej Essex-Lopresti

Złamanie kości promieniowej Essex-Lopresti

Jest to złamanie szyjki kości promieniowej, często ze złamaniem głowy kości promieniowej z równoczesnym zwichnięciem głowy kości łokciowej w stawie promieniowo-łokciowym dalszym. Przyczyną tego uszkodzenia jest najczęściej upadek na wyprostowaną…

Złamanie dalszego odcinka kości łokciowej

Złamanie dalszego odcinka kości łokciowej

Bezpośrednie uderzenie w dalszą 1/3 obwodową kości łokciowej lub rzadziej upadek na wyprostowaną rękę mogą doprowadzić do złamania na tej wysokości. Często złamanie współistnieje z rozerwaniem stawu promieniowo-łokciowego dalszego. Jest…

Oceń

Dodaj komentarz